Let’s go ..!

Saturn9 zette haar volgelingen op het juiste (zij het niet noodzakelijk rechte) pad met thema’s als “mobiel” en “verkeersborden”. Als ik dan toch op weg ben en de zon roept de vakantiestemming met volle geweld op, dan gaan we ten onzent meteen ook “all the way“. Zonder koffers, zonder van huis te gaan zelfs. We zoeken het niet verder dan de keuken en de eettafel. We kunnen het ook niet helpen, maar vakantieherinneringen bestaan bij ons vaak – ook – uit smaken en geuren.

Vandaag vertoefden we even op de grens tussen Spanje en Frankrijk. We waren op de thuisreis (in juni 1996, geloof ik) toen we merkten dat onze benzinetank dorst begon te krijgen. Tanken in Spanje betekende meer waar voor hetzelfde geld als in Frankrijk, dus we stopten aan het laatste tankstation vóór we Frankrijk binnen reden. Het was pas rond 11u in de voormiddag, maar we hadden geen idee wanneer we weer in de buurt van mondvoorraad zouden komen, dus gingen we naar binnen voor de laatste tapa’s van die vakantie.

Vlak onder de top zagen we de goed gevulde camping van Biescas. Niemand van de daar verblijvende gasten had enig vermoeden van het drama dat zich daar enkele weken later zou voltrekken. Ook wij konden niet weten dat onze lunch voor altijd een beetje een bittere nasmaak zou krijgen bij de herinnering aan de beelden die we – ongelovig en geshockeerd – vanuit onze luie stoel zouden aanstaren.

Desalniettemin is één van de tapa’s die we daar proefden nog altijd een absolute favoriet, waar ik nog elk jaar kleine wijzigingen aan aanbreng, al zit dat dan meestal enkel in de keuze van de kaas. Van pimientos rellenos bestaan ook in Spanje vele versies (evenveel als er koks zijn die het klaarmaken) maar onze voorkeur gaat uit naar wat we toen hebben geproefd: kleine pepertjes (niet te pikant) gevuld met kaas.

Omdat ik er het raden naar heb welke kaas ze gebruikt hadden (waarschijnlijk een product van de dichtst bijzijnde schapen- of geitenboer) is het lang zoeken geweest om met kazen van bij ons zo dicht mogelijk bij “de waarheid” te komen. Maar ik denk dat ik inmiddels wel tevreden mag zijn met mijn eigen recept.

Voor twee personen (en als lunchgerecht op zich, dus met van die lange, zoete puntpaprika’s) gebruik ik:
* twee zoete rode puntpaprika’s
* een halfje schapenkaas van Brugse Blomme
* een klein potje crème fraîche
Meer moet dat niet zijn. Snij de paprika’s in de lengte door en haal de zaadlijsten er uit. Leg ze in een ovenvast schaaltje (bij voorkeur individuele schaaltjes) en vul de holten op met kleine stukjes kaas. Schep wat crème fraîche over elke helft en smeer open zodat de kaas afgedekt is. Schuif in een voorverwarmde oven (200°) en laat 15 minuten in vakantiestemming komen. Serveren met stokbrood en doorspoelen met een niet te zware frisse rode of rosé wijn of een koele cerveza, por favor …

… … …

Het stokbrood was te groot voor ons tweetjes, vanavond is het waarschijnlijk geschikt om er een kunstwerk in macramé mee te maken. Dus gaan we morgen naar Mizoën, het platteau d’Emparis. We lunchen in de Refuge du Fay en bestellen een superlichte, maar heel smakelijke salade met croûtes en mosterdvinaigrette:

* een half stokbrood in dunne plakjes
* een 3-tal eieren, losgeklopt
* gemalen kaas, niet te zout, maar wél afsmakend
* flink wat knisperverse kropsla
* een zoete ui in dunne ringen
* zelfgemaakte of gekochte mosterdvinaigrette
Haal de sneetjes stokbrood door het eierbeslag, leg in een ovenschotel en bestrooi met de gemalen kaas. Schuif onder de grill en laat kleuren. Schik de sla en de uiringen in een groot slabord, schik er de toastjes op en geef de vinaigrette er apart bij of alles verlept vóór het op tafel staat. Vermits gletscherwater hier niet te krijgen is (en ginds vermoedelijk ook niet meer vanwege de klimaatopwarming) kan je beter kiezen voor een frisse pint.

Wij kregen het spektakel er gratis bij, maar zelf zal je je moeten proberen inbeelden hoe men vanuit helicopters een stuk gletscher probeert los te schieten voor een gecontroleerde lawine … De digestieve wandeling ging bij ons door het hoogveengebied waarbij de sprinkhanen met duizenden rond onze benen sprongen. Zoek een equivalent, of ga gewoon lekker in een luie stoel uitbuiken.