Mobiel, al dan niet bewegend, …

Saturn’9 wil ons in week 9 in beweging zetten. Maakt niet uit hoe, begrijp ik. Het mogen zelfs de grijze celletjes zijn die aan fitness doen. Als we maar mobiel zijn. (Ik wilde eerst de term “mobiliseren” gebruiken, maar dat is in de huidige tijden een beetje dubieus.)

Na het ontbijt begon de dag met:

Ik durf er bijna niet meer mee op straat komen. Hij moet dringend in bad, maar het wil niet goed lukken. Ik krijg nog makkelijker de hond in de douche en dat is al een krachttoer.

Noodgedwongen, wegens een hond die niet naast de fiets meeloopt (omdat ik daar fel tégen ben!) en een afstand tot de speelplek die te lang is om te voet en te poot te overbruggen (dan valt er niets meer te spelen).

Aangekomen bij de haasjes en de konijntjes (gelukkig geen andere hondjes want hij wil ’s morgens nog niet met soortgenoten spelen) zetten we de ochtend verder met:

Hondje rent, baasjes houden het ietsje rustiger, dan hebben ze tijd om het afval op te ruimen dat de weekendgasten achtergelaten hebben. “De gemeente dankt u, merci!”

Terug thuis de hond met wat lekkers beloond voor zijn plezier, zelf een bakje koffie genuttigd en dan met:

om een nieuwe:

“Drie koningen, drie koningen geef mij een nieuwe … ” De oude zag er nog niet versleten uit, maar was al vér over zijn houdbaarheidsdatum. En omdat het fietsen steeds leuker wordt en wij steeds ouder, en omdat Nederland overweegt om dit hoofdmeubel verplicht te maken voor 50+-ers, was de fietswinkel een goeie eerste tussenstop.

De dag zal straks afgesloten worden met eerst:

… want er moet “safe recall” getraind worden in de hondenschool, en dan eindigt het met:

juist, ja, nog altijd niet gepoetst …