Verwarring alom …

Vrijdag namiddag stond ik aan te schuiven op de afrit van de E17 en omdat ik toch niets beter te doen had, liet ik mijn blik dwalen over de berm links van mij. En het was overduidelijk te zien dat het niet zomaar een grasvlakte was, maar wel degelijk een bloemenwei. Midden januari.

In onze wijk zag ik gisteren tijdens het hondenblokje een tuin waar verschillende boompjes en struiken in bloei stonden. Een beschut tuintje en de zon deed haar best, maar toch … midden januari?

In onze tuin staan – naast de onvermijdelijk opschietende krokus-, narcis- en tulpenscheuten ook andere groene pijltjes tussen het welig wassende onkruid. Omdat ik ze in dit seizoen eigenlijk niet verwacht, kan ik me niet direct voor de geest halen wat er vorig jaar later op het seizoen op die plaats stond. Ik denk dat het gladiolen waren.  Midden januari!

In de tuin blijft het wintervoer langer dan gewoonlijk op de voederplank en in de kokers zitten. De vogels hebben immers andere dingen aan het hoofd. Ze zijn namelijk volop aan het baltsen (“stouwen”, zoals ze dat bij ons zeggen). Er werden zelfs al eendenkuikens gesignaleerd. Nu zijn die meestal wel heel snel met eieren en donsballen en zo. Het “stouwen” begint bij de eenden al in  het najaar. Maar midden januari?

Het mag duidelijk zijn dat er alom verwarring is in de natuur. Egels komen uit hun levensnoodzakelijke beschutting, fruitbomen maken aanstalten om hun bloesem te ontplooien, insecten wagen zich uit hun overwinteringsplaatsjes, …

Ik hou mijn hart vast voor het moment dat ze zich hierboven bedenken en in de gaten krijgen dat ze een seizoen overgeslagen hebben. Dat worden rampen!