do 02/05/2013 – 06:21 BelgaEen Amerikaanse jongen van 5 jaar die met een geweer speelde dat hij cadeau gekregen had, heeft zijn 2-jarige zusje neergeschoten in hun woning in Kentucky. Volgens de wetsgeneesheer gaat het om een ongeval.
Volgens de wetsgeneesheer was de moeder van de kinderen eventjes in de tuin. “Ze verklaarde dat ze niet meer dan drie minuten weg was, toen ze het schot hoorde. Ze liep weer naar binnen en vond het meisje”, zei Gary White aan de lokale televisiezender WKYT.
De jongen had het geweer, een .22 long rifle speciaal voor kinderen, vorig jaar cadeau gekregen. Het wapen werd bewaard in een hoek van een kamer en de ouders wisten niet dat er nog munitie in zat.
“Het was een klein kindergeweer, van het merk Crickett. De jongen schoot er geregeld mee”, zei White aan de lokale krant, The Lexington Herald-Leader.
Noem mij harteloos, noem mij extreem, maar ik heb geen medelijden met die ouders. En ook niet met “het hele district, dat in shock is” zoals de buurvrouw in het avondjournaal gisteren zei. Hooguit met het dode meisje, en misschien met haar broertje, hoewel…
Ik krijg het al op de heupen van die idioten die het “iets uit hun cultuur” vinden om een of meerdere wapens te bezitten. Iets anders dan een barbaarse cultuur kan dat dan al niet zijn. Bovendien valt het me op dat net die “cultuurpredikanten” er van die soort zijn die enkel hun eigen cultuur kunnen appreciëren en op alles en iedereen van een andere cultuur commentaar hebben (of schieten…).
Maar hoe godslasterlijk dom kan je zijn om een 4-jarige (want de scherpschutter had de long riffle vorig jaar voor zijn verjaardag gekregen) een geweer te kopen? Een écht geweer. Een lichtblauw, ongetwijfeld, want een jongetje. Als zijn zusje het overleefd had, kreeg ze binnen 2 jaar ongetwijfeld een roze. Een Barbie-uitvoering.
De politie noemt het een ongeluk. Ik noem het moord met voorbedachtheid. Want niet alleen was er een wapen in huis, het was het wapen van een kind, het stond “ergens in een hoek” binnen handbereik – ook van die 2-jarige uk!- en niemand was op het idee gekomen om na te gaan of het geladen was.
Voor de fabrikanten heb ik maar één behandeling over: levend stropen en dan pekelen. Héél traag, en zo pijnlijk mogelijk. En zeker niet op schieten! Dat is te barmhartig…
Ik begrijp je. Ik kan ook niet vatten dat zoiets als wapens ‘in hun cultuur’ zit en met hopen verkocht mogen worden. Er zijn daar plaatsen waar het leven zo onveilig is net door die wapens, dat je je er in een oorlogszone waant. Echte waanzin. Ik zou het wel geen moord met voorbedachtheid noemen. Eerder dood door ondoordachtzaamheid, slordigheid en domheid.
Niet dat ik wil vervelend doen maar die blauwe tekst is niet gemakkelijk leesbaar (om nog maar van die zwarte tekst te zwijgen). Ik heb dat ook al voor gehad: bij het schrijven, valt dat niet op maar op je blog zelf komen sommige kleuren voor teksten niet zo goed uit. d
LikeLike
Oeps. Die d op het einde mocht er niet bij. Een spastische beweging van mijn vinger toen ik net op ‘reactie plaatsen’ klikte. Sorry.
LikeLike
Ik heb e.e.a. aangepast aan het uitzicht. Denk dat het nu beter is, zelfs als ik eens een tekst in kleur zet. Het was ook niet hetzelfde blauw dat ik anders gebruik. Weet niet hoe ik op die keuze gekomen ben, maar ze gaf nogal een “flou” aan de letters, dat klopt.
LikeLike
Ik kan me volledig vinden in jouw verhaal,……..als dat cultuur is, dan is het toch zielig gesteld nietwaar?
LikeLike
Ik vraag me soms echt af of cultuur wel een bewijs van beschaving is…
LikeLike
Cultuur is geen synoniem voor beschaving. Dat is al langer duidelijk.
LikeLike
Nee. Jammer dat sommige mensen dat nog steeds niet door hebben.
LikeLike