Ik kreeg vanmorgen een kattebelletje in mijn mailbox en vond dat wel een goede bron van inspiratie om eens te proberen of ik mijn navel nog kon zien. Een shrink loslaten op de antwoorden heeft niet veel zin. Voor beterschap is het te laat.
Tijd voor wat introspectie …
Welke levende persoon bewondert u het meest en waarom?
Een week geleden zou ik daar spontaan “Wielemie” op geantwoord hebben. Nu moet ik op zoek naar iemand die aan haar kan tippen. Kracht geboren uit onmacht. Ik kan het niet anders verwoorden.
Wat was vandaag uw eerste gedachte?
Ik moet dringend naar het toilet of ’t is in mijn bed.
Wat is uw meest onhebbelijke karaktertrek?
Als ik de lippen stijf opéén hou, zie je toch aan mijn gezicht wat ik denk. Dus flap ik mijn gedachten er nogal eens uit. Ongecensureerd.
Wat was uw meest beschamende moment?
“Goh, ik werk hier al zo lang dat ik niet meer onder de indruk ben van professoren die op hun strepen staan“. Tegen de decaan … Ik met een knalrood hoofd van schaamte, hij met een knalrood hoofd van het lachen. En dat is meegegaan tot aan mijn pensioen …
Kent u een gedicht of een passage uit een boek uit het hoofd?
…
va
ne prends pas froid
ne te perds pas
ne t’épuise jamais
ne t’épuise jamais
laisse des petits cailloux blancs
pour les châteaux de demain …
(Comme un battement de coeur/J-F Bernardini)
Als u naar de toekomst kijkt, wat ziet u dan?
Een glazen bol met veel stof op.
Wat is uw foutste guilty pleasure?
Een door en door versleten t-shirt recycleren als pyama.
Wie mag aanschuiven aan uw droomdiner?
Sir David Attenborough. Ooit een voordracht van hem gemist toen hij bij ons een eredoctoraat kreeg, en ik moest examen Spaans gaan doen. Als er ooit één moment was om te brossen, was het dié avond.
Noem één ding dat de kwaliteit van uw leven zou verbeteren.
Langere uren.
Van welke gewoonte zou u graag af willen?
Mijn agenda volproppen.
Wat zou uw superkracht zijn als vleesgeworden stripheld?
Veelzeggende lege tekstballonnetjes.
Wanneer hebt u voor het laatst gehuild en waarom?
Voor het laatst een traantje geplengd: bij het nieuws over Marieke Vervoort.
Echt gehuild: te lang geleden om het me nog te willen herinneren. Ik heb geleerd deuren te sluiten en niet terug te keren.
Wat is het dichtste dat u ooit bij de dood bent geweest?
Een complete blackout midden op een helsdruk kruispunt. Naar het midden rijden, en dan niet meer weten wat je daar staat te doen, waar je naartoe wil en hoe dat dan moet. Stom, he? En dan het geluk hebben dat er iemand naast u zit, die u terug op dreef praat en aanraadt om dan maar toe te geven dat je opgebrand bent.
Als u het verleden kon veranderen, wat zou u dan veranderen?
Het ontstaan van religies. Ze hebben allemaal teveel bloed aan hun handen.
En in uw eigen verleden?
Ik zou wat vroeger (lees een paar decennia) assertief genoeg worden om mij niet door bepaalde mensen te laten leven.
Als u terug in de tijd kon reizen, waarheen zou u gaan?
Naar het verleden, tiens. Misschien zou ik wel bij Breughel in de leer gaan om kleuren te mengen.
Wat is de belangrijkste les die het leven u geleerd heeft?
Zie uzelf graag. De rest kan je buiten gooien.
Wie moet u spelen in de film van uw leven?
Goh, wie is er klein genoeg? Lady Judy Dench?
Welke song mogen ze spelen op uw begrafenis?
Het geluid van zingende walvissen. Of van een paar duizend opvliegende ganzen. Meer moet dat niet zijn.
Hoe wilt u herinnerd worden?
Als mezelf.
